توجه و رفتار در زمان صرف غذا، مهارت‌های عملکردی برای استقلال با استقلال در تغذیه خود اهمیت حیاتی دارد. کودک مبتلا به اختلالات شناختی یا نیازهای حسی ارضا نشده می‌تواند بر توجه و تمرکز تأثیر بگذارد که منجر به نگرانی‌های ایمنی، کاهش استقلال، یا محدودیت هماهنگی و توانایی عملکردی برای تغذیه خود شود. رفتارها می تواند منجر به مشکلات تغذیه عمدی یا غیرعمدی شود.
کودکی که در توجه مداوم محدود است یا کودکی که به دلیل نیازهای حسی یا تداخل حواسش پرت شده است ممکن است به شدت قادر به انجام وظایف تغذیه نباشد. به همین ترتیب، کودکانی که تمایلات رفتاری دارند ممکن است ارضای نیازهای دیگری را ببینند که در نتیجه استقلال در تغذیه خود را مختل می کند.
هنگامی که توجه به رفتارها مختل می شود، مشکلات بسیاری وجود دارد که ایمنی و استقلال در طول وعده های غذایی را مختل می کند:
- تکانشگری
- کاهش تمرکز
- حافظه ضعیف
- قضاوت ضعیف
- جهت گیری مختل شده
- کاهش شروع
- خود نظارتی ضعیف
- پشتکار
- سرگردانی
- اختلال در حل مسئله
- پردازش کند یا ناکارآمد
- گیجی
هنگامی که کودک با این مناطق مشکل دار مراجعه می کند، بر زمان صرف غذا تأثیر می گذارد. رشد خودتغذیه ای اغلب به تأخیر می افتد و والدین به دنبال پاسخ هایی هستند تا به فرزندشان کمک کنند تا خودش را به طور مستقل تغذیه کند. با توجه به اینکه زمان صرف غذا زمانی برای گفتگو، تأمل و رضایت است، زمان غذای آرام یک تجربه مورد توجه است. زمانی که رفتارها یا توجه، توانایی کودک را برای تغذیه خود محدود می کند، زمان صرف غذا می تواند بر ایمنی متمرکز شود یا به یک موقعیت استرس زا تبدیل شود.
در مواقع دیگر، وعده های غذایی یک عملیات سریع است که باید به موقع تکمیل شود تا خانواده ها بتوانند به فعالیت های روزانه خود ادامه دهند. در این مواقع، وعده های غذایی باید کارآمد و انرژی زا باشند.
در هر دو سناریو، کودکی که به دلیل توجه و رفتار مشکلاتی در زمان صرف غذا دارد، می‌تواند بر پویایی خانواده تأثیر بگذارد.
وعده های غذایی به توجه و رفتار بستگی دارد؟
- استفاده از ابزاری برای نگهداری موثر یا مناسب ظروف
- هماهنگی چشم و دست برای برداشتن، نوک زدن و بریدن غذا
- هماهنگی چشم و دست برای رساندن ظروف به دهان بدون حواس پرتی
- هماهنگی دو طرفه برای در دست گرفتن و استفاده همزمان از چاقو و چنگال
- بستن لب برای حفظ بسته شدن دهان روی نی در هنگام مکیدن و هنگام جویدن
- برای شروع حرکت غذا، کنترل را قورت دهید
- ریتم پرستو و نفس
- میزان خوردن/آشامیدن
- توانایی نگه داشتن غذا در دهان
- قابلیت جارو کردن زبان برای پاک کردن دهان بین لقمه ها
- توجه بصری (ممکن است برای مشتریانی که یک طرف را ترجیح می دهند نگران کننده باشد)
- نیازهای حسی که در نشستن اختلال ایجاد می کند، از جمله تکان دادن یا بی قراری در طول وعده های غذایی
- امتناع از غذا
- بازی در غذا، جابجایی غذا در بشقاب، مخفی کردن غذا، انداختن غذا
- خوردن فقط غذاهای خاص
- ایستاده تا غذا بخورد
- انداختن ظروف/ریختن غذا یا نوشیدنی
- بی قراری و تکان دادن سر میز
- صحبت با دهان پر از غذا
هر یک از حوزه های مشکل ساز بالا، نگرانی هایی هستند که ممکن است نتیجه توجه و مسائل رفتاری باشد. این الگوها یک رشد حرکتی معمولی دهانی و حرکتی حلقی را در نظر می گیرند.
واریانس‌های حسی مرتبط با توجه، حواس‌پرتی‌هایی را ایجاد می‌کنند که در توجه و رفتار در طول زمان صرف غذا دخالت می‌کنند. در بسیاری از مثال‌های ذکر شده در بالا، نیازهای حسی یا ترجیحات کودک ممکن است بر توجه و رفتار در زمان صرف غذا تأثیر بگذارد. راهبردها برای رسیدگی به نگرانی‌های رفتاری و توجه مبتنی بر حس باید به نیازهای حسی کودک قبل و در طول زمان غذا توجه کنند.
چگونه به کودکان کمک کنیم در طول وعده های غذایی توجه کنند
مداخلات پیشنهادی وجود دارد که می تواند به کودکان مبتلا به مشکلات توجه و رفتار در زمان صرف غذا کمک کند:
- جهت گیری به زمان/مکان/فرد
- محیط ساختاریافته (مانند یک اتاق ساکت)
- هدایت مجدد به کار
- در طول وعده های غذایی زمان بیشتری در نظر بگیرید
- نشانه‌های بصری، کلامی و فیزیکی ارائه دهید: این نشانه‌ها ممکن است شامل مدل‌سازی، حرکات، تقلید و کارت‌های نشانه باشد.
- از بین بردن عوامل حواس پرتی
- تعداد محدود انتخاب
- هر بار یک غذا ارائه دهید
- از زبان ساده و مختصر استفاده کنید
- زمان غذا و زمان مصرف دارو را در نظر بگیرید
- به ترجیحات غذایی احترام بگذارید
- رنگ های روشن یا کنتراست بصری بالا برای تنظیمات مکان
- ظروف براق / ظروف کسل کننده رنگ
- بزرگترین وعده غذایی را در زمان‌های مختلف ارائه دهید- معمولاً شام بزرگترین وعده غذایی در روز در ایالات متحده است. سعی کنید بیشتر در وعده صبحانه یا ناهار و یک وعده غذایی کوچکتر برای شام.
- قوانین و انتظارات زمان صرف غذا به وضوح تعیین شده است
- انتظار داشته باشید که غذا ریخته شود، آشفتگی اتفاق بیفتد و بچه ها همیشه گرسنه نمانند.
- در صورت نیاز، ناهار مدرسه را درخواست کنید، در صورت نیاز، امکاناتی به IEP اضافه شود.
گاهی اوقات یک نشانه بصری یا فیزیکی ساده می تواند به استراتژی هایی کمک کند که به بچه ها کمک می کند قاشق یا چنگال را به درستی در دست بگیرند. اینها چند نشانه بصری و فیزیکی مختلف هستند که می توانند به بچه ها کمک کنند هنگام غذا خوردن توجه خود را افزایش دهند. ظروف تطبیقی زیادی وجود دارد که می تواند به توجه در طول وعده های غذایی کمک کند. این نسخه های DIY را امتحان کنید:
چگونه به بچه ها کمک کنیم قاشق یا چنگال را در دست بگیرند
به بچه ها کمک کنید قاشق، چنگال یا چاقو را با یک نشانه بصری یا فیزیکی در دست بگیرند:
برای این ایده‌ها، من چند دستور مختلف را مستقیماً روی قاشق‌ها اضافه کردم: یک برچسب، یک لوله پاک‌کن پیچیده شده دور قاشق، کمی خاک رس مدل‌سازی، یا چند نوار لاستیکی راه‌های ارزان‌قیمتی هستند که توجه کودک را به کمک آنها جلب می‌کند. یکی از نگرانی هایی که توجه ممکن است در طول خود تغذیه تاثیر بگذارد.
یادآوری این نکته مهم است که این لیست از استراتژی‌های پیشنهادی شامل تمام مداخلاتی نمی‌شود که ممکن است به کودکان در مشکلات توجه و رفتار و مشکلات ناشی از آن در زمان صرف غذا کمک کند.
با دانستن اینکه هر کودکی از نظر خلق و خوی، محیط، علایق/ناراحتی، نیازهای حسی، سطح شناختی و مهارت حرکتی به شدت متفاوت است، مداخلات بی‌شماری وجود دارد که می‌تواند برای رفع نیازها کار کند.
چیزی که برای یک کودک مفید است ممکن است برای کودک دیگر جواب ندهد. ترفند توجه و رفتار باید یک استراتژی و سپس استراتژی دیگر را، گاهی اوقات به صورت ترکیبی، برای رفع نیازهای کودک امتحان کنید.
برای بهترین راهبردهای مداخله و برنامه اقدام برای فرزندتان با یک کاردرمانگر مشورت کنید.